چــرا آدمـــا نمیـــدونن بعضــــــــی

وقتهــــا خـــــداحافـــــظ یعنـــــــی :

" نــــذار برم "

یعنـــــــی بــرم گــــردون

سفــــت بغلـــــم کـــن

ســـــرمو بچـــــسبـــون به سینــــه ت و

بگــــــو :

"خدافــــظ و زهــــر مـــار"

بیخــــــود کــــردی میگی خدافـــــظ

مگـــــه میـــذارم بــــری؟!!

مــــــگه الکیــــــــه!!!!"

چــــــــرا نمیـــــفهمـــــن نمیخــــــــوای بری؟!!!

چـــــــــرا میـــــــذارن بــــری...؟!!

علم پزشکی ثابت کرده است که شکستن دل واقعیت است .

یعنی وقتی دل کسی میشکند در قلب اتفاقی می افتد مثل یک خون ریزی کوچک یا یک جراحت ! مثل جراحتهای کوچکی روی پوسته ی انار که آرام آرام زیاد می شود تا انار ترک می خورد . چند وقتی است که نمیدانم جراحت های روی قلبم را مدیون تو هستم ، که قلبم را شکستی ، یا مدیون دانه های انار قلبم که زیاد عاشق شدند ، در آن فضای بسته ،دوام نیاوردند و قلبم را شکافتند . .. . !
بی خیال ! مهم این است که ” لیلی ” انار ترک خورده دوست دارد . . . !

یک آدمهایی هم هستند که اهل غر زدن نیستند. ناله نمی‌کنند.
حوادث و غم‌های زندگی‌شان را نمی‌گیرند سر دست و سر هر گذری فریادش نمی‌زنند.
آدمهای لبخندهای همیشگی‌اند این آدمها.
تکیه‌گاهند و کسی معمولا شکستن‌شان را نمی‌بیند.
همین آدمها اما گاهی پشت لبخندهای همیشگی‌شان، پشت ظاهر آرام و صبورشان غم‌های بزرگی دارند.
خواستم بگویم حواستان به این آدمها باشد.

بعضی آدمها هم هستند که آرام جانند.
از این دست آدمهایی که از بس بوده‌اند، از بس بودنشان رنگ عادت گرفته، هیچ‌وقت نفهمیده‌ای چقدر عزیزند. حتما باید یک مدتی نباشند، اصلا رهایت کنند بروند آن سر دنیا تا بفهمی چقدر نیستند و چقدر بودنشان خوب است.

بعضی آدمها هم هستند که آرام جانند.
حاضری صبح به صبح منتظرشان بایستی لب پنجره زندگی و برایشان دست تکان بدهی و به بودنشان سلام کنی...   
 

از تو در این خانه‌ها تنها همین خاک مانده
و نهالی در دل‌هامان
که فقط سالی ده روز
آبیاری‌اش می‌کنیم
امشب بوی خاک خیس‌خورده‎ات پاشید در سجاده‌ام
و نهالم جان سالانه گرفت
حالا ما چه کار کنیم؟
برای تمام اشک‌هایی که بر چشم‌هایمان بستیم
برای سجاده‌هامان که تنها سه بار در روز
باز می‌شود و بسته
برای بین الطلوعین‌هایی
که در خوش‌خواب‌ها می‌گذرانیم
برای شکم‌هایی که به پیتزا عادت کرده است
برای چیزهایی که عادت کرده‌ایم
برای تنها ترین عضو خانه‌مان
که هر شب بالای سرمان روی رحل
خواب مانده است
خواب مانده‌ایم
حالا ما چه کار کنیم؟
که حتی وقتی بیایی هم
وقتی بوی خاک خون خوردۀ سجاده‌هایمان
بلند شود
در عطرهایمان خفه شده‌ایم
یا روی خوش خوابیم
یا دنبال عادت‌هایمان
سجاده‌هایمان همین طور معطل مانده است
بیایی
تو …
کجاییم؟

ما بدهکاريم به يکديگر و به تمام " دوستت دارم" هاي ناگفته اي که پشت ديوار غرورمان ماند و آنها را بلعيديم تا نشان دهيم که منطقي هستيم .....

 
??????????????

حالا که عطر نفسهات را برام ارزونی کردی

با من نامهربون این همه مهربونی کردی

حالا که عطر دل و راه دلامون یکی شد

آسمون پر ستاره ی شبامون یکی شد

روزگار سردی و یاسش مال من

همه سر فرازی و عشق و امیدش مال تو

بدن عریانت را در اختیار کسی بگذار

که روح عریانش در اختیار توست ...

" چارلز چاپلین "

کاش ميدانستي.............

كاش ميدانستي که جهانم بي تو "الف" ندارد!!!

ديـگـــر نه اشـکـــهايــم را خــواهـي ديــد
نه التـــمـاس هـــايم را
و نه احســـاســاتِ ايــن دلِ لـعـنـتـي را…
به جـــايِ آن احســـاسي که کُـــشـتـي
درخـتـي از غــــرور کـاشـتم…

نمیدانم هم اکنون کجا مشغول لبخندي ، فقط یک آرزو دارم:

که در دنیای شیرینت ، میان قلب تو با غم نباشد هیچ پیوندی . . .

من تمنا کردم که تو با من باشی

تو به من گفتی هرگز...هرگز

پاسخی سخت و درشت

و مرا غصه ی این هرگز کشت...!!!

اولين كسي كه عاشقش ميشي دلتو ميشكونه و ميره . دومين كسي رو كه مياي دوست داشته باشي و از تجربه قبلي استفاده كني دلتو بدتر ميشكنه و ميزاره ميره . بعدش ديگه هيچ چيز واست مهم نيست و از اين به بعد ميشي اون آدمي كه هيچ وقت نبودي . ديگه دوست دارم واست رنگي نداره .. و اگه يه آدم خوب باهات دوست بشه تو دلشو ميشكوني كه انتقام خودتو ازش بگيري و اون ميره با يكي ديگه!!!!!!!!!!!

وقتی که رفتم تازه تو می فهمی عاشقی چیه

می شناسی عشق را بعد من می فهمی عاشقت کیه

عاقبت از غصه ی تو نقش تو قصه ها می شم

می رم و پیدام نمی شه تنها مثل خدا می شم

وقتی که من عاشق شدم با همه ی بود و نبود

تو خواب و تو بیداری ها نقش دو تا چشم تو بود

من همه جا کنار تو سایه به سایه کوه به کوه

آینه ای که دم به دم با تو نشسته روبرو

تو جونمی تو عشقمی قشنگترین بهونه ای

برای زنده بودنم تو بهترین نشونه ای

تو بهترین دلیل دل برای بودنم شدی

نبودی از تنم جدا که پاره ی تنم شدی

پرنده ی قشنگ من اگه بیای بهار می یاد

برای این شکسته دل تو سینه باز قرار می یاد

ستاره ها پایین می یان دوباره باز سحر می شه

از آسمون و از زمین به من می گن که یار می یاد

وقتی عاشقم شد که دیگه دیر شده بود حالا می فهمم که چرا اول قصه ها میگن یکی بود یکی نبود. این داستان زندگی ماست . همیشه همین بوده . یکی بود یکی نبود . در اذهان شرقی مان نمی گنجد با هم بودن . با هم ساختن . برای بودن یکی ، باید دیگری نباشد. هیچ قصه گویی نیست که داستانش این گونه آغاز شود ، که یکی بود ، دیگری هم بود . همه با هم بودند . و ما اسیر این قصه کهن ، برای بودن یکی ، یکی را نیست می کنیم . از دارایی ، از آبرو ، از هستی . انگار که بودنمان وابسته نبودن دیگریست . هیچ کس نمیداند ، جز ما . هیچ کس نمی فهمد جز ما . و آن کس که نمی داند و نمی فهمد ، ارزشی ندارد ، حتی برای زیستن . و این هنری است که آن را خوب آموخته ایم . هنر نبودن دیگری !

هنوز هم در کوچه های خلوت عاشقی ، در میان سکوت

بوسه هایمان زندگی می کنم

 شاید رهگذری مژده ای از رویای ماندگار و عشق جاودانه ام ، به همراه بیاورد .

بگذار هر کسی هر چه دوست دارد بگوید...

مهم این است که تو دردانه ی منی و من از تمام خوبی ها و بدی های 

این دنیا فقط و فقط تو را می خواهم...

اگر چه نه اسمت در کنار اسم من

نه سقفت هم سقف من

و نه دستانت در دستان من است.

در میان گلهای باغ مهر به دنبالت می گردم

زیباترین گل بوی تو را می دهد بعد از سالهای خاکستر تو را یافته ام و از دست نمی دهم

لا به لای شب بو ها پنهان می شوم مرا دریاب مرا که یادگار مثال سرد و بی رمق ....... توام

من تشنه نگاهی از توام و فراموشت نمی کنم

((داداش مجيدم اينو كفته هااا))

مرسييي

      یادش بخیر کودکی! قهر میکردیم تا قیامت ......
       و لحظه ای بعد قیامت می شد.
      

 ......چه دردیست در میان جمع بودن
       ولی در گوشه ای تنها نشستن....
      به رسم دوستی دستی فشردن
      ولی با هر سخن قلبی شکستن
   

نمي دانم چه رابطه ايست بين نبودنت با رنگ ها...
      دلتنگ تو که مي شوم
      زندگي ام سياه مي شود انگار......
       

گفتی محبت کن برو...
       باشد
       (خداحافظ )


       ولی
       رفتم که تو باور کنی
        دارم محبت می کنم

که مرا از يـاد برده اي
      ايـن منـــم که به يـادم اجـازه نمي دهم
      حتـــي از نزديکي ذهـن تــو عبور کند
      صحبـــت از فـرامـوشي نيســــت ....
      صحبــــت از ليـاقـــت اســـت !!!
     

آب نریختـــــم که برگردی

      آب ریختـــــم تـــا پاک شود

      هر چه رد پای توست …..از زنـــدگی ام…!
     

گریه" تر "میکنه

      باید مهربان "تر" میشدی
       
      گناه نامهربانیت به گردن گریه نینداز
    

 این بار تو بگو که “دوستت دارم”

      نترس……….

      من آسمان را گرفته ام که به زمین نیاید
   

هرکس به طریقی دل ما می شکند  , اما تو خیلی خلاقیت به خرج دادی
      آورین …آورین
     

اشک‌هایم نباش !

      از لبخندم بترس

      که معنایش اشک‌های فردای توست…………!

 

      اگر روزی بین رفتن و ماندن شک کردی
      حتما برو، بی معطلی
       چون نمی بایست کار به شک می کشید که بیاندیشی یا نیاندیشی . . .
    

اگه دل سرد و مغرورم اگه حسی نمیگیرم

      نه اینکه با تو عشقی نیست من از چشمات دلگیرم

      از چشمات دلگیرم...

    

      بدم میاد از اینایی که وقتی دارن از طرفشون جدا میشن براش آرزوی خوشبختی می
      کنن ..

      داری میری برو دیگه فیلم بازی نکن!


      تو داری میری از دستم   باید فکر خودم باشم

      دارم تصمیم میگیرم که از یادت جدا بشم

تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود
      تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد
      با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت
      تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر میدارد
      تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند
      وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید
      وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود
      و تنها سلطانی است که با بخشیدن آرام میگیرد نه با تنبیه کردن
       
    

چشمم را به سلامتی تو
      نوشیدم....
      مستانه عربده می کشم تو را......
      آری امشب دوباره مستم...
      قلم را به دریا می زنم...
      بر روی خاک سجده می کنم...
      سرم را به باد می دهم...
      مگو که چهار عنصر را نمی شناسی قبلا آتش
      گرفته ام......
       
   

كوجه را ديدي به وقته شب جه تنها ميشى؟؟؟

بيتو از ان كوجه تنها ترم............!!!

خاطرات مثه يه تيغ ميمونه!!درسته نميتونه ركت رو بزنه اما.............

تا ميتونه زخميت ميكنه...!!!!!!!!